The thesis focuses on the core of the ICC jurisdiction and specifically in the three pillars which form the foundations of its jurisdiction: 1) the preconditions to the exercise of its jurisdiction (Art. 12 ICC Rome Statute) 2) the scope of its jurisdiction - substantive competence, i.e. the core crimes defined in the Rome Statute (Art. 5-8bis, namely genocide, crimes against humanity, war crimes, crime of aggression) 3) the principle of complementarity which governs according to the Rome Statute the "ultimate jurisdiction" of the ICC, since it is not sufficient a crime to be within the Court's jurisdiction (according to its specified material, local, personal and temporal jurisdiction), but the State Party must also be unwilling or unable genuinely to carry out the investigation or prosecution (Art. 17§1 (a) ICC Rome Statute). Moreover, beyond the examination of the three central pillars of ICC’s jurisdiction, which are linked with the “positive jurisdiction” of the Court, it was deemed appropriate to analyse the main "negative preconditions” for the exercise of ICC jurisdiction, namely the issue of immunities (art. 27 ICC Rome Statute under the title irrelevance of official capacity), as well as the attempted exceptions of the ICC jurisdiction via the Security Council referrals of Sudan and Libya situations.The examination of the three central pillars that delineate the jurisdiction of the ICC and the critical issue of immunities / Security Council resolutions was deemed absolutely necessary in order a holistic examination of the ICC's jurisdiction to be attempted, which could contribute significantly to the small Greek literature on these issues.It is indicative that in the official summary of the judgment of 11 October 2013 in the Case of Al-Senussi it was noted that “the Chamber’s decision took into account, holistically, a broad range of factual allegations raised by the parties and participants that were considered both relevant and sufficiently substantiated. These included the quantity and quality of the evidence collected as part of the investigations related to Mr Al-Senussi, the scope, methodology and resources of the investigation into Mr Al-Senussi’s case, the recent transfer to the Accusation Chamber of the case against Mr Al-Senussi and his other 37 co-defendants, the example of certain judicial proceedings conducted to date against other former Gaddafi-era officials, and the efforts made to resolve certain issues in the justice system through recourse to international assistance… the lack of legal representation for Mr Al-Senussi, the serious security difficulties currently experienced across Libya, the absence of protection programmes for witnesses in the context of this precarious security situation and the difficulties faced by the national authorities in exercising control over certain detention facilities”.Therefore the above stance qualified the issues of the Court's jurisdiction not to be addressed in the thesis only from the perspective of international law, criminal law or human rights law, but instead to attempt for the first time a "holistic" presentation of the Court’s jurisdiction. The usefulness of this analysis is particularly demonstrated in the thesis’ sections on Palestine and the concept of state in international criminal law, the immunities and the principle of complementarity.
Author(s): ΒΙΚΤΩΡ ΤΣΙΛΩΝΗΣ
Publisher: NOMIKI BIBLIOTHIKI
Year: 2017
Language: GREEK
Pages: 398
Tags: International Criminal Law, International Criminal Court, International Criminal Justice, Διεθνές Ποινικό Δίκαιο, Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, Διεθνής Ποινική Δικαιοσύνη, ΔΠΔ, ICC
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ....................................................................... 13
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ............................................................. 15
ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΕΣ ΠΑΡΑΔΟΧΕΣ....................................................... 17
ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΞΕΝΩΝ ΑΡΚΤΙΚΟΛΕΞΕΩΝ
ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΩΝ........................................................ 25
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1
Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ
1.1 Εισαγωγή στην Προβληματική............................................. 29
1.2 Η Έννοια του Διεθνούς Εγκλήματος....................................... 33
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2
ΟΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ
ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ
(ΑΡΘΡΟ 12 ΚΡΔΠΔ)
2.1 Προλεγόμενα: Η Ψήφιση του Καταστατικού της Ρώμης &
του Άρθρου 12 ΚΡΔΠΔ........................................................ 57
2.2 Η Δικαιοδοσία του ΔΠΔ βάσει της Εδαφικής Κυριαρχίας............. 64
2.3 Η Αποδοχή της Δικαιοδοσίας του ΔΠΔ από τα Κράτη-Μέρη
Δυνάμει του Άρθρου 12§1 ΚΡΔΠΔ.......................................... 70
2.4 Ειδικά Θέματα της Κατά Τόπον Αρμοδιότητας του ΔΠΔ:
Η Περίπτωση των Εξαιρούμενων, των Κατεχόμενων και
των Αμφισβητούμενων Εδαφών........................................... 72
2.4.1 Η Περίπτωση των Εξαιρούμενων Εδαφών................................................... 73
2.4.2 Η Περίπτωση των Κατεχόμενων Εδαφών..................................................... 73
2.4.3 Η Δικαιοδοσία του ΔΠΔ επί Αμφισβητούμενων Εδαφών ή Οιονεί
Κρατών: η Περίπτωση της Παλαιστίνης........................................................ 79
2.5 Το Χρονικό Πλαίσιο Άσκησης της Δικαιοδοσίας του ΔΠΔ:
Δυνατότητες Αναδρομικής Ισχύος......................................... 97
2.6 Η Δικαιοδοσία του ΔΠΔ βάσει της Αρχής της Ενεργητικής
Προσωπικότητας.............................................................. 101
2.7 Η Δικαιοδοσία του ΔΠΔ Δυνάμει ad hoc Αποδοχής της
Δικαιοδοσίας του από Κράτος-Μη μέρος................................ 109
2.8 Τελικά Συμπεράσματα – Ανακεφαλαίωση............................... 114
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3
ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΚΑΙ Η ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ
3.1 Η Θέσπιση του Εγκλήματος της Γενοκτονίας και το Άρθρο 6
ΚΡΔΠΔ σε Συνδυασμό με τους Κανόνες Διαδικασίας και
Αποδείξεων του ΔΠΔ......................................................... 127
3.1.2 Η Γενοκτονία ως Έγκλημα που Υπάγεται στη Δικαιοδοσία του ΔΠΔ
(άρ. 6 ΚΡΔΠΔ)............................................................................................... 131
3.2 Ανάλυση της Υποκειμενικής Υπόστασης του Εγκλήματος της
Γενοκτονίας που Απαιτείται για τη Δικαιοδοσία του ΔΠΔ........... 133
3.2.1 Η Πρόθεση Καταστροφής, Ολικώς ή Μερικώς, μιας Εθνικής, Εθνοτικής,
Φυλετικής ή Θρησκευτικής Ομάδας........................................................... 135
3.2.2 Η Έννοια της Μερικής Καταστροφής της Ομάδας ως Απαραίτητη
Προϋπόθεση της Δικαιοδοσίας του ΔΠΔ................................................... 142
3.3 Τελικά Συμπεράσματα: Πότε Μπορεί το ΔΠΔ να Ασκήσει
τη Δικαιοδοσία του για το Έγκλημα της Γενοκτονίας;............... 151
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4
ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ
ΚΑΙ Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΔΠΔ
4.1 Εισαγωγή: Η Nομική Διαδρομή των Eγκλημάτων κατά της
Aνθρωπότητας................................................................. 160
4.2 Η Ανάλυση του Όρου «Επίθεση» στο Πλαίσιο των Εγκλημάτων
κατά της Ανθρωπότητας.................................................... 166
4.3 Η Ανάλυση του Διαζευκτικού Όρου «Ευρεία ή Συστηματική»
και οι Προτεινόμενες Ερμηνείες........................................... 168
4.4 Ανάλυση του Όρου «κατ’ Εφαρμογή ή προς Εξυπηρέτηση της
Πολιτικής ενός Κράτους ή μιας Οργάνωσης».......................... 182
4.5 Σύντομα Συμπεράσματα – Επιμύθιο: Θα ήταν Θεωρητικά
Εφικτή η Εκδίκαση ενός Εγκλήματος κατά της Ανθρωπότητας;.....188
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5
Η ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΔΠΔ ΣΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΠΟΛΕΜΟΥ
5.1 Εισαγωγή: Τα Εγκλήματα Πολέμου & Δύο Περιπτώσεις εκτός της
Δικαιοδοσίας του ΔΠΔ........................................................ 191
5.2 Η Φράση «Αν δεν Ορίζεται Διαφορετικά» και ο Όρος
«Mε Πρόθεση» Wilful(ly) στο Άρθρο 8 ΚΡΔΠΔ ως Κρίσιμοι
Παράμετροι για την Υποκειμενική Υπόσταση των Εγκλημάτων
Πολέμου που Υπάγονται στη Δικαιοδοσία του ΔΠΔ................... 197
5.3 Ειδικότερα για τους Όρους «Ένοπλη Σύρραξη» & «Εντός
του Καθιερωμένου Πλαισίου του Διεθνούς Δικαίου»................. 204
5.4 Η Έννοια της Λέξης-Κλειδί «Ιδιαίτερα» Όταν Διαπράχθηκαν
ως Μέρος Σχεδίου ή Πολιτικής ή ως Μέρος Ευρείας Κλίμακας»... 205
5.5 Η Έννοια των Όρων «ως Μέρος Σχεδίου ή Πολιτικής ή ως
Μέρος Ευρείας Κλίμακας».................................................. 211
5.6 Η Έννοια του Όρου «Συγκεκριμένα» (Namely)........................ 212
5.7 Εξαιρέσεις στη Δικαιοδοσία του ΔΠΔ επί Εγκλημάτων Πολέμου:
Το Άρθρο-«Φάντασμα» 124 ΚΡΔΠΔ....................................... 214
5.8 Τελικά Συμπεράσματα για τα Εγκλήματα Πολέμου που
Υπάγονται στη Δικαιοδοσία του ΔΠΔ..................................... 217
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6
ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ (Ή ΟΡΘΟΤΕΡΑ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ):
ΕΝΑ ΧΑΜΕΝΟ ΕΓΚΛΗΜΑ;
6.1 Το Δικαίωμα Κήρυξης Πολέμου και το Έγκλημα της Επίθεσης:
Δύο Αντιφατικές Έννοιες................................................... 220
6.2 Η «Θέσπιση» του Εγκλήματος της Επίθεσης στο Πεδίο
Δικαιοδοσίας του ΔΠΔ: Ένα Δυνητικό Έγκλημα....................... 229
6.3 Η Προσπάθεια να Τεθεί σε Ισχύ το Έγκλημα της Επίθεσης:
Το Συνέδριο των Κρατών-Μερών στην Καμπάλα το 2010.......... 231
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7
Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΑΣΥΛΙΩΝ ΣΤΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ
ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΆΡ. 27 ΚΡΔΠΔ)
7.1 Εισαγωγικά για το Άρθρο 27 ΚΡΔΠΔ με Τίτλο «Έλλειψη
Συνεπειών λόγω Υπηρεσιακής Ιδιότητας»............................. 240
7.2 Η Προβληματική Σχέση του Άρθρου 27 ΚΡΔΠΔ με το Άρθρο 98
ΚΡΔΠΔ: Οι Συμφωνίες για το Καθεστώς Στρατιωτικών
Δυνάμεων» (ΣΚΣΔ – SOFA).................................................. 241
7.3 Η μη Συμμόρφωση της Αφρικανικής Ένωσης με το Ένταλμα
Σύλληψης του ΔΠΔ κατά του εν Ενεργεία Προέδρου του Σουδάν
Αλ Μπασίρ...................................................................... 243
7.4 Κριτική των Αποφάσεων του ΔΠΔ για το Τσαντ και το Μαλάουι.... 247
7.5 Το Ζήτημα των Ασυλιών στο Πλαίσιο του Διεθνούς Ποινικού
Δικαίου και η Αναγκαιότητα μιας Ψύχραιμης και Νομικά Ορθής
Ανάλυσης....................................................................... 255
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8
Η ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΔΠΔ ΚΑΤΟΠΙΝ ΠΑΡΑΠΟΜΠΗΣ
ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΣΕ ΠΟΛΙΤΕΣ ΚΡΑΤΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ
ΜΕΡΗ ΣΤΟ ΚΡΔΠΔ – ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΟΥΔΑΝ & ΛΙΒΥΗΣ
(ΑΡ. 25 ΚΧΟΗΕ & 13(Β) ΚΡΔΠΔ)
8.1 Η Δικαιοδοσία του ΔΠΔ σε Πολίτες και Εδάφη Κρατών που
Δεν Έχουν Προσχωρήσει στο Καταστατικό της Ρώμης του ΔΠΔ... 263
8.2 Περιπτώσεις Εφαρμογής της Δικαιοδοσίας του Άρθρου 13
ΚΡΔΠΔ............................................................................ 264
8.3 Η Δικαιοδοσία του ΔΠΔ κατά το Άρθρο 13(β) ΚΡΔΠΔ σε
Συνδυασμό με το Άρθρο 25 ΚΧΟΗΕ....................................... 265
8.4 Η Δικαιοδοσία του ΔΠΔ στις Υποθέσεις του Σουδάν και της Λιβύης
(Άρθρο 13 περ. β ΚΡΔΠΔ): Παραπομπές Κρατών – Μη Μερών
στο ΔΠΔ με Ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας................. 269
8.4.1 Η Δικαιοδοσία του ΔΠΔ στην υπόθεση Αλ Μπασίρ (κατάσταση Σουδάν) –
το υπ’ αρ. 1593/2005 Ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας
για το Νταρφούρ.......................................................................................... 270
8.4.2. Η Δικαιοδοσία του ΔΠΔ στην Υπόθεση της Λιβύης – το υπ’ αρ.
Ψήφισμα 1970/2011 του Συμβουλίου Ασφαλείας για τη Λιβύη............... 277
8.5 Σύγκριση και Συσχετισμός Περιεχομένου των Δύο Ψηφισμάτων:
η μη Αναφορά του Άρθρου 98§2 ΚΡΔΠΔ στο Δεύτερο
Ψήφισμα για τη Λιβύη....................................................... 280
8.6 Τα Χρονικά Όρια της Δικαιοδοσίας του ΔΠΔ Δυνάμει του
Άρθρου 13 (β) ΚΡΔΠΔ ....................................................... 282
8.7 Η Δικαιοδοσία του ΔΠΔ Βάσει του Άρθρου 13 (β) ΚΡΔΠΔ και
η Αρχή της Συμπληρωματικότητας....................................... 285
8.8 Τελικά Συμπεράσματα για το Ρόλο του Συμβουλίου Ασφαλείας
στις Υποθέσεις του Σουδάν και της Λιβύης............................. 288
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9
Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ
9.1 Εισαγωγή: Η Αρχή της Συμπληρωματικότητας ως Εφεδρικό
Αλεξίπτωτο Ασφαλείας...................................................... 289
9.2 Η Αρχή της Συμπληρωματικότητας Σύμφωνα με τη Θεωρία
του Διεθνούς Ποινικού Δικαίου............................................ 291
9.3 Αποτελεί η Αρχή της Συμπληρωματικότητας μια Ανεφάρμοστη
«Κενή Αρχή»;.................................................................. 294
9.4 Η σχέση της Αρχής της Συμπληρωματικότητας
με τη Δικαιοδοσία του ΔΠΔ................................................. 298
9.5 Η Πρακτική «Εφαρμογή» της Αρχής της Συμπληρωματικότητας
από την Εισαγγελία του ΔΠΔ............................................... 303
9.6 Το Ζήτημα των Αυτοπαραπομπών........................................ 306
9.7 Η Απόφαση του ΔΠΔ στην Υπόθεση Αλ Σενούσι
(11 Οκτωβρίου 2013)........................................................ 313
9.8 Τελικά Συμπεράσματα – Ανακεφαλαίωση: Η Υπόθεση της
Αρχής της Συμπληρωματικότητας ως Κενής Αρχής.................. 327
ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΩΣΗ - ΕΠΙΛΟΓΟΣ.................................................... 332
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ - ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ – ΠΗΓΕΣ........................................ 339
ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΟ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ.......................................................... 383
