Marian Jurkowski , Stanisław Karolak , Roman Laskowski , Andrzej Maria-Lewicki , Kazimierz Polański , Zygmunt Saloni.
Ossolineum, 2004. — 739 s.
Encyklopedia, którą oddajemy do rąk Czytelnika, ma w zamierzeniu autorów stanowić kompendium wiedzy z zakresu językoznawstwa ogólnego. Do dyscypliny tej tradycyjnie zalicza się przede wszystkim teorie języka, a także dzieje językoznawstwa wraz z przeglądem poszczególnych kierunków metodologicznych i szkół, informacje o językach świata, ich klasyfikacji genealogicznej i typologicznej. W ramach językoznawstwa ogólnego omawia się zwykle również zagadnienia z pogranicza językoznawstwa i innych dyscyplin, przede wszystkim psychologii, socjologii, filozofii, logiki etc. Do wymienionych działów nawiązują hasła opisujące pojęcia, kategorie, zjawiska, teorie z zakresu fonetyki i fonologii, morfologii i morfonologii, fleksji, słowotwórstwa, składni, leksykologii i leksykografii, semantyki, gramatyki porównawczej, dialektologii, onomastyki, kultury języka, stylistyki, zaburzeń mowy. Znalazły się w niej także hasła poświęcone sylwetkom wybitniejszych uczonych i pismu. Z uwagą potraktowano terminy gramatyki transformacyjno-generatywnej. Informacje o językach świata orientują głównie w przynależności genetycznej języków i w ich geografii, niekiedy także w ich rozwoju historycznym. Ze względu jednak na brak odpowiednich opracowań rzadko je charakteryzują pod względem typologicznym.