Naprawy zabytkowych murów warstwami uzupełniającymi z dodatkiem biowęgla

Wykaz symboli i oznaczeń
Przedmowa
Wstęp
1. Oddziaływanie otoczenia na obiekty zabytkowe
1.1. Procesy destrukcyjne materiałów ceramicznych
1.1.1. Czynniki klimatyczne
1.1.2. Korozja chemiczna
1.1.3. Korozja biologiczna – grzyby domowe, pleśniowe i mykotoksyny
1.1.4. Korozja mechaniczna
1.1.5. Wpływ topografii terenu i jakości podłoża
2. Uszkodzenia spowodowane wadami wykonawstwa oraz warunkami użytkowania
2.1. Procesy destrukcyjne spowodowane warunkami użytkowania
3. Prace konserwatorsko-restauratorskiemurowanych ścian budynków zabytkowych
3.1. Analiza przydatności stosowanych technik i materiałów
3.2. Zabezpieczenia
3.3. Uzupełnianie ubytków przy użyciu cegieł i zapraw
3.4. Strukturalne wzmacnianie murów
3.5. Oczyszczanie, odsalanie i osuszanie nawierzchni ścian
3.6. Metody zwalczania grzybów w budownictwie
4. Warstwy uzupełniające – materiały i metodyka badań
4.1. Materiały zastosowane w składzie zaprawy uzupełniającej
4.2. Badania cech materiałowych warstw uzupełniających
4.2.1. Właściwości cieplne
4.2.2. Właściwości mechaniczne
4.2.3. Właściwości fizyczne
4.3. Badania termowizyjne
4.4. Pomiary temperatury i wilgotności
4.5. Badania mikrobiologiczne
5. Projektowanie warstw uzupełniających stosowanych w ścianach budynków zabytkowych
5.1. Wymagania stawiane warstwom uzupełniającym
5.2. Dobór optymalnego składu mieszanki zaprawy cementowej z dodatkiem biowęgla
5.3. Projektowanie składu zaprawy
5.4. Optymalny skład mieszanki zaprawy cementowej do warstw uzupełniających
5.5. Badania cech materiałowych powstałego kompozytu
5.5.1. Właściwości cieplne
5.5.2. Właściwości mechaniczne
5.5.3. Właściwości fizyczne
5.6. Zalecenia praktyczne do projektowania warstw uzupełniających
6. Wpływ zastosowanych warstw uzupełniających na stan cieplno-wilgotnościowy oraz mykologiczny przegród budynków zabytkowych
6.1. Analiza wyników jednorodności cieplnej ścian murowych uzyskanych przy użyciu kamery termowizyjnej
6.2. Pomiary termowizyjne – zestawienie filtrów korekcyjnych
6.3. Kontrola stanu mykologicznego pomieszczeń poddanych renowacji
Kierunki dalszych badań
Literatura
Normy i akty ustawodawcze
Źródła internetowe
Spis tabel
Spis rysunków
Streszczenie
Summary
Tabela 1.1. Gatunki grzybów domowych występujących w budynkach
Tabela 1.2. Alergeny grzybów pleśniowych
Tabela 3.1. Wymagania dotyczące metod oraz materiałów naprawczych
Tabela 4.1. Właściwości cementu CEM I 42,5 R
Tabela 4.2. Identyfikacja materiału zastosowanego w badaniach laboratoryjnych
Tabela 4.3. Skala oceny zgodności faktury powierzchni
Tabela 4.4. Skala oceny technologiczności zaprawy
Tabela 4.5. Typy podłoży mikrobiologicznych, ich skład i zastosowanie w badaniach
Tabela 5.1. Macierz planu eksperymentu oraz kodowane i naturalne wartości poziomów czynników X1, X2, X3, X4
Tabela 5.2. Zakresy charakterystycznych wartości dla poszczególnych etapów
Tabela 5.3. Skład zaprojektowanych zapraw
Tabela 5.4. Wyniki uśrednionych pomiarów podstawowych właściwości modyfikowanych mieszanek uzupełniających Ȳ1, Ȳ2, Ȳ3, Ȳ4, Ȳ5, Ȳ6, Ȳ7 w zależności od czynników X1, X2, X3, X4
Tabela 5.5. Wyniki wartości współczynnika przewodzenia ciepła λ powstałego materiału [W/(m · K)]
Tabela 5.6. Skład mieszanek zakwalifikowanych do dalszych badań
Tabela 5.7. Badania cech fizycznych zapraw z dodatkiem biowęgla
Tabela 5.8. Gęstości zaprawy wraz z podanymi współczynnikami w/c, b/c
Tabela 6.1. Rozkłady temperatur w ścianach murowych badanych obiektów zabytkowych przed zastosowaniem zaprawy uzupełniającej z dodatkiem biowęgla oraz po jej użyciu [°C]
Rys. 3.1. Rodzaje prac i zabiegów w procesie konserwacji i restauracji zabytków architektury
Rys. 3.2. Przykłady spoinowania wtórnego (1 – zalecane, 2 – dopuszczalne)
Rys. 4.1. Schemat powierzchni płyty i powierzchni ciepłomierza
Rys. 4.2. Schemat pomiaru wytrzymałości na ściskanie
Rys. 4.3. Schemat urządzenia do badania prędkości podciągania kapilarnego
Rys. 4.4. Schemat urządzenia do badania prędkości wysychania próbek: 1 – szczelna komora; 2 – próbki; 3 – pojemnik z CaCl2; 4 – kratka; 5 – termograf; 6 – higrograf; 7 – psychrometr
Rys. 5.1. Wyniki wartości współczynnika przewodzenia ciepła λ powstałego materiału
Rys. 5.2. Wyniki wytrzymałości na ściskanie zaprojektowanych zapraw z biowęglem
Rys. 5.3. Oznaczenia konsystencji świeżej zaprawy uzyskane przy użyciu penetrometru
Rys. 5.4. Nasiąkliwość zaprawy
Rys. 5.5. Kapilarne podciąganie wody w zaprawie
Rys. 5.6. Prędkość wysychania zaprawy
Rys. 5.7. Zgodność faktury powierzchni zaprawy
Rys. 5.8. Technologiczność zaprawy pod kątem wykonywania robót restauracyjnych
Rys. 6.1. Cyfrowy i termograficzny obraz fragmentu zachodniego sklepienia i muru hydroforni Zamku Biskupiego przed zastosowaniem warstwy uzupełniającej, poziom −2
Rys. 6.2. Cyfrowy i termograficzny obraz fragmentu zachodniego sklepienia i muru hydroforni Zamku Biskupiego po zastosowaniu warstwy uzupełniającej, poziom −2
Rys. 6.3. Cyfrowy i termograficzny obraz fragmentu wschodniego sklepienia i muru hydroforni Zamku Biskupiego przed zastosowaniem warstwy uzupełniającej, poziom −2
Rys. 6.4. Cyfrowy i termograficzny obraz fragmentu wschodniego sklepienia i muru hydroforni Zamku Biskupiego po zastosowaniu warstwy uzupełniającej, poziom −2
Rys. 6.5. Cyfrowy i termograficzny obraz wschodniego muru przedsionka kościoła pw. św. Jana Chrzciciela przed zastosowaniem warstwy uzupełniającej, poziom 0
Rys. 6.6. Cyfrowy i termograficzny obraz wschodniego muru przedsionka kościoła w. św. Jana Chrzciciela po zastosowaniu warstwy uzupełniającej, poziom 0
Rys. 6.7. Analiza porównawcza filtrów korekcyjnych na przykładzie badanej przegrody Zamku Biskupiego