ӨФӨ: Башҡортостан китап нәшриәте, 1992. – 128 бит.Буранбай Махмутович Искужин. Белое и черное: Стихи (на башкирском языке).Сиртергә ине ҡылдарҙы
Бармаҡтар ҡанағанса.Күңелде әрнетерлек был юлдар Буранбайҙы белгәндәргә генә шулай тәьҫир итәлер. Сөнки һүҙҙәрҙең үҙҙәрендә иҫәңгерәтерлек бер ни ҙә юҡ бит, ябай һүҙҙәр. әгәр был хыял-теләктең ҡулһыҙ кешенең йән ауазы икәнен генә иҫәпкә алмағанда. Хәйер, ябайлыҡта – бөйөклөк тигәндәре тап Буранбайға ҡарата әйтелгәндер ҙә ул. Ул ғүмер буйы ябай ҙа, бөйөк тә булды. Тормошта ла, ижадында ла.
Мин шиғриәттә ниҙер аңлай башлап, мәктәп программаһынан тыш та шиғри китаптарға ғына түгел, ә ул заманда күберәк халыҡтың ауыҙ-тел ижадында йөрөгән шиғырҙарға һәм йырҙарға өҫтөнлөк биргән осорҙа рәсми рәүештә яңғырамаған Высоцкий, Александр Галич кеүек авторҙар менән бергә башҡорт әҙәбиәтендә Буранбай Исҡужин исеме лә йөрөй ине инде. Юҡ, диссидент булманы ул, тормошҡа һәм системаға дәғүәләре лә үҙенсәлекле сағылды - әсе кинәйәле шиғырҙары аша.
